قانون گزارش اعتبار منصفانه (یا FCRA) و برخی از قوانین ایالتی تلاش میکنند افرادی را که میتوانند به گزارش اعتباری شما دسترسی داشته باشند و نحوه استفاده از آن اطلاعات را محدود کنند، اما به طور کلی، هر کسبوکاری که از آن اعتبار میخواهید یا هرکسی که نیاز تجاری قانونی دارد، میتواند درخواست کند. برای دیدن گزارش شما
مشاغلی که به گزارش های اعتباری دسترسی دارند:
وام دهندگان و وام دهندگان بالقوه: آشکارترین مشاغل بانک ها، اتحادیه های اعتباری، شرکت های وام مسکن، فروشندگان خودرو و شرکت های کارت اعتباری هستند که از آنها به دنبال اعتبار هستید. هر کدام از آنها از اطلاعات گزارش اعتبار سنجی شما برای تعیین میزان اعتبار و نرخ بهره استفاده می کند.
بانکها: اگر یک حساب جاری یا پسانداز باز میکنید، بانک احتمالاً اعتبار شما را بررسی میکند تا خطر برداشت بیش از حد یا ترک حساب شما را بسنجد.
مالکان و شرکتهای خدماتی: صاحبخانهها، شرکتهای خدمات شهری، کابلی و تلفن همراه از این اطلاعات برای تعیین اینکه آیا شما مشتری قابل اعتمادی هستید یا خیر، استفاده میکنند.
شرکت های بیمه: گزارش های اعتباری به شرکت های بیمه کمک می کند تا نرخ های خود را تعیین کنند.
سازمان های دولتی: واجد شرایط بودن برای مزایای دولتی را می توان با گزارش های اعتباری تعیین کرد. طلبکاران قضاوت و آژانس های اجرای حمایت از کودکان ایالتی یا محلی نیز دسترسی دارند.
آژانسهای جمعآوری: جمعآورندگان بدهی از اطلاعات حساب استفاده میکنند تا تعیین کنند آیا میتوانید مانده بدهی خود را بپردازید یا خیر.
کارفرمایان یا کارفرمایان بالقوه: شرکت ها برای مشاهده گزارش اعتباری به مجوز کتبی از کارمند یا متقاضی نیاز دارند. اگر به دلیل گزارش اعتباری از شغلی رد شدید، شرکت ملزم به ارائه اخطار اقدام نامطلوب است. این دلیل رد شدن شما و همچنین گزارش اعتبار و اینکه از کدام اداره بوده است را نشان می دهد.